[nadide]

{EDITOR=<DIV><SPAN class=postbody><FONT size=2>KENDİNİ BİLMEK <BR><BR><BR><BR>Ve bir adam şöyle dedi: "Bize kendini bilişden bahset." Ve o cevap <BR>verdi: <BR><BR>"Kalbiniz gecelerin ve gündüzlerin sırrını sessizce bilir. Ancak <BR>kulaklarınız, kalbinizin bilgisini işitmek için deli olur. <BR>Düşüncelerinizde daima bildiğinizi, kelimelerde de bileceksiniz. <BR><BR>Rüyalarınızın çıplak bedenine parmaklarınızla dokunabileceksiniz. Ve <BR>böyle de olması gerekir. Ruhunuzun saklı kaynağı yükselmeli ve <BR>çağıldayarak denize doğru koşmalı; ve o zaman, sonsuz derinliğinizin <BR>hazineleri gözlerinizin önüne serilecektir. <BR><BR>Ancak bilinmeyen hazinenizi tartmak için tartı aramayın; ve bilginizin <BR>derinliğini değnekle veya iskandil ipiyle ölçmeye kalkmayın. Çünkü <BR>kişi, ölçüsüz ve sınırsız bir deniz gibidir. <BR><BR>Tek doğruyu buldum değil, Bir doğruyu buldum deyin. <BR><BR>Ruha giden yolu buldum değil, Kendi yolumda yürürken ruhu buldum <BR>deyin. <BR><BR>Çünkü ruh, her yolda yürür. Ruh ne bir çizgi üzerinde yürür; ne de bir <BR>kamış gibi dümdüz büyür. <BR><BR>Ruh, sayısız taç yaprakları olan bir lotus çiçeği gibi açılır."<BR></FONT></SPAN></DIV>EDITOR}