![]() |
Abdurrahim Karakoç'un Hayatı (1932 - ) ve Şiirleri - Yazdırılabilir Sürüm +- Forum Hafızoğlu (https://www.hafizoglu.net/frm) +-- Forum: Hayatın İçinden (https://www.hafizoglu.net/frm/forumdisplay.php?fid=93) +--- Forum: Edebiyat (https://www.hafizoglu.net/frm/forumdisplay.php?fid=16) +--- Konu: Abdurrahim Karakoç'un Hayatı (1932 - ) ve Şiirleri (/showthread.php?tid=11168) |
RE: Abdurrahim Karakoç'un Hayatı (1932 - ) ve Şiirleri - Toprak - 11-02-2009 DAĞLARA ARZUHALİMDİR Muhalefet ölü, iktidar aciz Türk milleti boğuluyor, ne haber? Kapıya dayandı ambargo, haciz Müfettişler çoğalıyor, ne haber? Rüşvet meşrulaştı yukarı katta Fukaranın canı çıkıyor altta Şahlar dans ederken repo'da rant'ta Orta direk eğiliyor ne haber? Örtülüye öfke,çıplağa rıza Laikçiye taltif,dindara ceza Daraldı yerküre,çatladı feza Milli birlik dağılıyor ne haber? Adaleti felç eyledi iki tay Rezilliği ben üç deyim, sen yüz say Dilenerek beylik sürmek çok kolay Borç dağları yığılıyor, ne haber? Çivi fırttı aşirette, oymakta Haramiler haram ile doymakta Namussuzlar hazineyi soymakta Namuslular sağılıyor, ne haber? RE: Abdurrahim Karakoç'un Hayatı (1932 - ) ve Şiirleri - Toprak - 11-02-2009 DOKUZ YÖNLÜ DERT
Açılmış çığırdan dosta gidemem, Ayaklarım ize sığmaz.. ölürüm. Yaşarım, duyarım, tarif edemem; Düşüncem var, söze sığmaz.. ölürüm. El alır, göz görür, iş çıkar işten; Arsızlar doluyu doyurur boştan. İki gün misafir gelse bir kıştan, Doksan günlük yaza sığmaz.. ölürüm. Kara çıkar, ak’ı derin eşince; Gece uzun, uyku yoğun, düş ince.. Bir derdim var, yer götürmez düşünce; Bir derdim var, yüze sığmaz.. ölürüm. İriler “aşk” koydu açlığın adın; Diriler pisledi ölümün tadın. Zamana hükmeder üçbuçuk kadın, Gördüklerim göze sığmaz.. ölürüm. KARAKOÇ’um, bir sevdanın düşkünü, Deli-dolu gerçek yaşar, düş günü. Diriler var, çıplak gezer kış günü; Ölüler var, beze sığmaz.. ölürüm RE: Abdurrahim Karakoç'un Hayatı (1932 - ) ve Şiirleri - Toprak - 11-02-2009 DÖNÜŞ
Bunca yıldır bir hiçliğe Gittim, sana geliyorum.. Yeter artık döne döne Bittim, sana geliyorum.. Durdum ve düşündüm demin Baktım bu yol daha emin Ayrılmamaya bin yemin Ettim, sana geliyorum.. Gözüm yaşlı gönlüm garip Yalvarayım dedim varıp Benliği benden çıkarıp Attım, sana geliyorum.. Aşk tokmağı değdi örse Durmam gayrı dünya dursa Dünden kalma neyim varsa Sattım, sana geliyorum.. Bıraktım öfkeyi kini Oldum bir rahmet ekini Seni sevmenin zevkini Tattım. sana geliyorum RE: Abdurrahim Karakoç'un Hayatı (1932 - ) ve Şiirleri - Toprak - 11-02-2009 DOĞMADAN ÖNCE
Sormuşlar “ezelde aşk var mı? ” diye Ben kalpten vuruldum doğmadan önce. İster azap deyin ister hediye Meçhule sürüldüm doğmadan önce. Yılmadan ben bana beni anlattım Günahı tövbeyle yıkayıp attım Ebed kapısında ölümü taddım Kefene sarıldım doğmadan önce. Gönlüme sevdanın güneşi doğdu Şüphe iklimimi ışığa boğdu İlk yağmurum Kâlûbelâ’da yağdı Bulandım duruldum doğmadan önce. Sevdim, sevgiliye giden yol uzun Şerbetini içtim ateşin, buzun Bazen girdabına düştüm sonsuzun Çok öldüm-dirildim doğmadan önce. Duydum ki var varmış, yok yokmuş güya Gerçeği alt etti gördüğüm rüya Kendi kopyam imiş meğer şu dünya Düşündüm, yoruldum doğmadan önce. Ezelde, ebedde aşkı gördüm ben Mezarda, mabette aşkı gördüm ben Gazapta, rahmette aşkı gördüm ben Aşk ile karıldım doğmadan önce |